پیشگیری از ابتلا به اچ آی وی (HIV) یکی از مهم ترین اهداف بهداشت عمومی در سراسر جهان است.
به گزارش هنر برتر ویروس (HIV) که عامل اصلی بیماری ایدز (AIDS) به شمار می رود می تواند از طریق تماس جنسی محافظت نشده استفاده مشترک از سرنگ آلوده انتقال خون غیربهداشتی و از مادر به فرزند منتقل شود. با این حال با آگاهی بخشی آموزش و اتخاذ راهبردهای مؤثر می توان به طور قابل توجهی از گسترش آن جلوگیری کرد.
اقدامات پیشگیرانه شامل استفاده از وسایل محافظتی مانند کاندوم انجام آزمایش های منظم برای شناسایی و درمان زودهنگام استفاده از داروهای پیشگیری (PrEP) و رعایت اصول بهداشتی در محیط های درمانی و شخصی است. همچنین آموزش عمومی در مورد راه های انتقال HIV و مبارزه با انگ اجتماعی مرتبط با آن نقش کلیدی در کاهش شیوع این بیماری دارد.
با تأکید بر مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی گسترش دسترسی به خدمات بهداشتی و تقویت فرهنگ پیشگیری می توان گام های مؤثری در راستای محافظت از سلامت افراد و جوامع برداشت و به سوی جهانی بدون اچ آی وی حرکت کرد.
دکتر کتایون طایری متخصص عفونی و فلوشیپ HIV و مشاور فنی مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت درخصوص پیشگیری از ابتلا به HIV گفت: بیماری HIV مخصوص طبقه قشر یا گروه خاصی نیست این بیماری یک بیماری عفونی است که اگر عامل آن وارد بدن هر کسی شود آن فرد می تواند به بیماری مبتلا شود. چون ویروس درون گلبول های سفید خون و ترشحات جنسی وجود دارد و همه افراد دارای گلبول سفید در خون و ترشحاتشان هستند پس هر کسی که با ویروس در تماس باشد می تواند مبتلا به عفونت HIV شود.
وی افزود: مانند همه بیماری های عفونی یکی از روش های پیشگیری مانع شدن ورود ویروس به بدن فرد است. استفاده از سرنگ های یکبار مصرف در تزریق و کاندوم در روابط جنسی می تواند از راه های اصلی پیشگیری از انتفال بیماری باشد اما یکی از روش های مهم پیشگیری از ابتلا به HIV درمان افراد مبتلا است. دارو درمانی با کاهش ویروس در خون و ترشحات منجر می شود که حتی در صورت تماس اتفاقی با خون و ترشحات این افراد ویروسی برای انتقال وجود نداشته باشد.
دکتر طایری خاطرنشان کرد: بدیهی است هر کسی که بیشتر با خون و ترشحات جنسی سروکار داشته باشد بیشتر احتمال دارد که با ویروس در تماس بوده و به بیماری HIV مبتلا شود اما این بدان معنی نیست که فقط این افراد مبتلا به HIV می شوند؛ لذا هرگونه اقدامی که مانع تماس خون و ترشحات جنسی افراد با هم شود می تواند احتمال ابتلا به HIV را کاهش دهد. مواردی از قبیل استفاده از سرنگ و سوزن های یکبار مصرف و شخصی استفاده از کاندوم در روابط جنسی با افرادی که احتمال ابتلای بیشتری به HIV دارند درمان بیماری های مقاربتی و همچنین درمان به موقع مادران باردار می تواند در این زمینه بسیار موثر باشد.
مشاور فنی مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت درخصوص پیشگیری بر دو نکته تاکید و بیان کرد: همواره برای پیشگیری این دو نکته مهم را به خاطر بسپارید ۱-مراقب سلامت خود باشید که از دیگران بیماری نگیرید.۲-مراقب باشید که بیماری شما به دیگران منتقل نشود.
تماس های عادی روزمره منجر به انتقال ویروس نمی شود
وی تصریح کرد: یادمان باشد HIV از طریق تماس های عادی از قبیل در کنار هم یا با هم غذا خوردن سرفه عطسه دست دادن در آغوش گرفتن روبوسی کردن سوار شدن در اتوبوس تاکسی استفاده از تلفن های عمومی استفاده از سرویس های بهداشتی مشترک مانند حمام توالت استخر مشترک و همچنین نیش پشه یا حشرات دیگر منتقل نمی شود پس نیاز به جداسازی افراد مبتلا به HIV نیست.
نقش داروهای ضدرتروویروسی در مهار ویروس HIV
وی با بیان اینکه درمان ضد HIV که به عنوان داروهای ضدرتروویروسی شناخته می شوند موثرترین و قوی ترین راه افزایش طول عمر بیماران است ادامه داد: تداوم و مصرف صحیح داروها نه تنها موجب بهبود کیفیت زندگی و طول عمر در افرادی که با HIV زندگی می کنند می شود بلکه به کنترل همه گیری HIV نیز کمک می کند. بهبود کیفیت زندگی و طول عمر بیماران به کاهش انگ وتبعیض ناشی از HIV می انجامد و از سوی دیگر با تأکید بر اهمیت درمان به عنوان پیشگیری از خطر انتقال HIV می کاهد. بدیهی است که خدمات درمانی و مراقبتی و به خصوص درمان ضدرتروویروسی برای آن که بتواند موثر واقع شود باید با کیفیت مطلوبی ارائه شود.
وی اهداف درمان ضدرتروویروسی را دستیابی به بار ویروسی مهار شده (دیگر قابل شناسایی نیست و در خون و ترشحات وجود ندارد) حفظ عملکرد سیستم ایمنی بدن و نیز برگرداندن آن به وضعیت تقریبا نرمال بهبود کیفیت زندگی و افزایش طول عمر افرادی که با HIV زندگی می کنند کاهش مرگ و میر و ناتوانی ناشی از بیماری ایدز در افرادی که با HIV زندگی می کنند و پیشگیری از انتقال HIV به سایرین که اهمیت بسیار زیادی در کنترل اپیدمی HIV دارد عنوان کرد و گفت: بعد از شروع درمان مؤثر معمولا در طی ۱۲ تا ۲۴ هفته اول بار ویروسی به حد غیر قابل شناسایی می رسد و افراد باید بدانند که با مصرف منظم داروها و مراجعات برای معاینات و آزمایشات لازم می تواند طول عمر تقریبا طبیعی داشته باشد.
دکتر طایری گفت: اولین رژیم دارویی و درمان بهنگام با پایبندی کامل به درمان بهترین فرصت برای دستیابی به اهداف درمان است. بر اساس ارزیابی آمادگی بیمار تمام تلاش ها باید در جهت کاهش زمان بین تشخیص HIV و شروع درمان ضدرترویروسی باشد؛ اثرگذاری مناسب این داروها نیازمند پایبندی کامل است. پایبندی کم منجر به بروز مقاومت دارویی می شود.
وی خاطرنشان کرد: درمان ضد رتروویروسی یک درمان مادام العمر است و مهار بار ویروسی با داروهای ضد رتروویروسی می تواند باعث کاهش التهاب و فعال شدن سیستم ایمنی شود و در نتیجه میزان عوارض قلبی-عروقی و آسیب به اعضای مختلف ناشی از بیماری طولانی HIV نیزکاهش می یابد.
وی افزود: داروها در اشکال مناسب ترکیبی در دسترس بوده و اغلب افرادی که با HIV زندگی می کنند با مصرف روزانه یک یا دو عدد قرص/ کپسول و بدون عوارض شدید تحت درمان قرار دارند. داروها در مراکز مشاوره بیماری های رفتاری به رایگان ارائه می شود.
عفونت ها و بیماری های همراه با HIV
دکتر طایری درخصوص عفونت ها و بیماری های همراه با HIV اظهار کرد: این بیماری ها را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد؛ گروه اول بیماری هایی که در اثر عدم آگاهی از ابتلا به HIV عدم مصرف داروها یا مصرف ناکافی داروها به دلیل پایبندی ناکافی عارض می شود که تحت عنوان عفونت های فرصت طلب نامیده می شوند گرچه با ارائه درمان های ضدرتروویروسی عفونت های فرصت طلب و شکایات ناشی از آنها به طور قابل توجهی کاهش یافته اما هنوز تشخیص و مدیریت مناسب بیماری های فرصت طلب و شکایت های ناشی از آنها بخشی مهم از خدمات مراقبتی است.
متخصص عفونی و فلوشیپ HIV در ادامه عنوان کرد: در صورتیکه افرادی که با HIV زندگی می کنند تحت درمان با داروهای ضد رتروویروسی قرار گیرند با دریافت منظم و اثربخش داروها ضمن مهار بار ویروسی در خون و ترشحات سیستم ایمنی ترمیم شده و بهبود می یابد این مهم مانع از این می شود که عفونت های فرصت طلب در فرد ایجاد شود. اما همیشه باید به فکر احتمال ابتلا به سل در هر شرایط بالینی این گروه بود چرا که بعنوان یک عفونت فرصت طلب ممکن است در هر مرحله ای از بیماری HIV در فرد به اشکال مختلف ایجاد شود.
وی گفت: گروه دوم بیماری هایی هستند که به دلیل داشتن راه های انتقال مشترک با HIV احتمال انتقال آنها به افرادی که با HIV زندگی می کنند وجود دارد. به همین دلیل همواره باید فرد را از نظر ابتلا به آن بیماری ها نیز بررسی نمود. مهمترین بیماری های همراه شامل هپاتیت های ویروسی بی و سی می باشند. خاطر نشان می شود که روش های مناسبی برای پیشگیری و درمان این قبیل بیماری های همراه وجود دارد و لازم است در همه افرادی که با HIV زندگی می کنند ابتلا به این بیماری ها بررسی و در صورت لزوم درمان صورت گیرد؛ این موضوع اهمیت بسیار دارد چراکه ممکن است فرد درمان عالی ضد رتروویروسی دریافت کرده و بیماری HIV وی کنترل شود اما سایر بیماری های همراه منجر به عوارض جدی و حتی تهدید کننده حیات وی شود. این خدمت در مراکز مشاوره بیماری های رفتاری به افرادی که با HIV زندگی می کنند ارائه می شود.
به گزارش وبدا امسال به مناسبت روز جهانی پیشگیری از ابتلا به ایدز پویش من هم تست اچ آی وی می دهم از ۲۰ آبان تا ۲۰ آذر ۱۴۰۳در سراسر کشور برگزار می شود.
پایان خبر هنر برتر
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "بیماری HIV مخصوص طبقه، قشر یا گروه خاصی نیست/ نقش داروهای ضدرتروویروسی در مهار ویروس" هستید؟ با کلیک بر روی اجتماعی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "بیماری HIV مخصوص طبقه، قشر یا گروه خاصی نیست/ نقش داروهای ضدرتروویروسی در مهار ویروس"، کلیک کنید.
