روایتی تلخ بر آنچه پیرامون معلولان پایتخت می گذرد

ده ها اتفاق که تعطیلی بدون توجیه مراکز حوزه معلولان در صدر آنهاست نشان می دهد وضعیت بهزیستی استان تهران نگران کننده و حاد است و ضرورت دارد رئیس جدید سازمان بهزیستی کشور در ادامه بهبودبخشی به وضعیت بهزیستی ابتدا بهزیستی استان تهران را در اولویت قرار دهد.

تعطیلی مرکز جامع وحدت یکی از مهم ترین خسارت هایی است که مدیریت بهزیستی استان تهران به بهزیستی و جامعه هدف آن وارد کرده است.

این مرکز با داشتن فضای فیزیکی گسترده اخیراً به لطف مدیریت غیرتخصصی حاکم بر بهزیستی استان تهران از ریل فعالیت های آموزشی و حرفه آموزی خارج و اکنون کارگاه اشتغال معلولین و کلینیک های فعال مددکاری آن تعطیل شده تجهیزات این مرکز در معرض سرقت های شبانه قرار گرفته و خود ساختمان به محل تجمع معتادین متجاهر تبدیل و در حال ویرانی است.

تعطیلی مرکز جامع توانبخشی مولوی واقع در منطقه محروم شوش دومین خسارت واردشده بر پیکر بهزیستی استان تهران در سال های اخیر است.

مدیریت بهزیستی استان تهران که به طور قانونی و اخلاقی وظیفه توسعه خدمات بهزیستی را بر عهده دارد به جای تلاش در این زمینه بستر تخریب این مرکز را فراهم کرد تا گستره ای از فعالیت های دولتی به بهانه غیراجرایی بودن برنامه ها از بین رفته و فضای آن برای درآمدزایی به پاساژ تبدیل شود.

در حالی که اصل کار بهزیستی حول محور کار اجتماعی توان بخشی و مددکاری می چرخد و ساخت پاساژ و اماکن تجاری نه تن ها در حیطه وظایف بهزیستی نیست بلکه در استثنائی ترین حالت ممکن هم باید با تأیید متخصصان و با هدف افزایش خدمات به جامعه هدف بهزیستی صورت گیرد نه بدون مشورت و بر اساس روابط دوستانه برخی که نام مدیر بر خود گذاشته اند؛ اما حاضرند منافع سازمان مظلوم بهزیستی را قربانی جلب رضایت گروهی از فعالان اقتصادی کنند و از این رهگذر عوایدی هم نصیب خود سازند حتی به این قیمت که انجمن ضایعه نخاعی در طبقه زیر زمین مرکز مولوی محصور و منزوی شود.

تعطیلی مرکز جامع خدمات توانپزشکی اسماء در منطقه یوسف آباد خسارت بعدی بهزیستی در این سال هاست. این مرکز توسط دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی با تعرفه دولتی و توسط درمانگران با سطح بالای تحصیلاتی مشغول به فعالیت بود و مرکزی بسیار مناسب و جامع برای آن دسته از افراد دارای معلولیت که به دلیل شرایط مالی امکان استفاده از مراکز خصوصی را نداشتند محسوب می شد. اما حالا از این مرکز چیز زیادی باقی نمانده است.

دو مرکز قرنطینه در مرکز وردآورد مستقر بودند که نقش ارزنده ای در حفظ کرامت معلولان مجهول الهویه داشتند ولی هر دوی این مراکز در نتیجه سوءمدیریت مدیران بهزیستی استان تهران به تعطیلی کشانده شده اند.

مرکز بزرگ توانبخشی آیت با تعدد فعالیت در حوزه حرفه آموزی و با تیم های مجرب تشخیص معلولیت به بهانه طرح غیر عملیاتی ict شبانه بدون مشورت کارشناسی و بدون اخذ مجوز از مراجع بالادستی تعطیل شد و اکنون تنها ۵ نفر چراغ این مرکز را به زور روشن نگاه داشته اند.

باقی مراکز دولتی هم در چند سال گذشته به حالت نیمه تعطیل درآمده اند و مراکز دولتی نارمک از آن جمله است.

محدود کردن بسیاری از فعالیت ها رکود شدید فعالیتی در حوزه توانبخشی تغییر سیاست های فعالیتی و طرد تعداد قابل توجهی از نیرو های دارای تجربه و دغدغه در این حوزه نیز از دیگر دستاورد های بهزیستی استان تهران است اگر که هدف جدید این اداره کل خروج از حوزه بهزیستی و انکار سوابق چهل ساله در این زمینه باشد.

اگرچه مشخص نیست منشأ این اتفاقات دقیقاً چیست و چه کسی یا چه کسانی از آن بهره می برند اما رئیس جدید سازمان بهزیستی کشور برای اثبات توانمندی و همچنین حسن مدیدیت خود باید رسیدگی به وضعیت بهزیستی استان تهران را در صدر برنامه های خود قرار داده و ضمن بررسی دلایل این اتفاقات از ادامه آن پیشگیری کرده و مراکز را به حالت فعال قبل درآورد.

در این تنگنای اقتصادی شایسته نیست این مراکز که از معدود مجرا های امید باقیمانده برای جامعه معلولان هستند هم به طور کلی خاموش شوند بی آنکه مقصران آن شناسایی و مجازات شوند.

باید منتظر ماند و دید رئیس جدید سازمان بهزیستی کشور چقدر با معلولان همدل است چقدر به دفاع از حقوق جامعه هدف خود ایمان دارد و در راستای ایمان خود چقدر مدیریت و تدبیر دارد.