چرا با وجود فرهنگ اصیل ایرانی و آداب و رسوم زیبا و منحصر به فردی که داریم باید از این رفتارهای نامتعارف و غربی تقلید کنیم؟ رفتارهایی که نه تنها از بُعد اجتماعی شایسته نیست بلکه از نظر فرهنگی هم نشان از هجوم تفکرات بی ریشه و نامطلوب غربی دارد.
به گزارش هنر برتر شرق نوشت: متاسفانه برگزاری مراسم عروسی به سبک و شیوه غربی در بین جوانان به شکل افسار گسیخته ای در حال رواج است. این بی توجهی به فرهنگ بومی روز به روز در حال گسترش است. به گونه ای که علاوه بر بار مالی فراوانی که بر دوش خانواده ها می گذارند از سوی دیگر عادات غلطی را نیز در جامعه باب کرده که هیچ سنخیتی با فرهنگ کشور ما ندارد.
چند روز پیش که در صفحات گوگل مطلبی را سرچ می کردم عکسی از مراسم ازدواج دو بازیگر ایرانی توجه ام را جلب کرد. عکس هایی از مراسم عروسی دو بازیگر ایرانی همراه با دو سگ پاپیون زده در کنارشان. این موضوع فکرم را خیلی به خود مشغول کرده بود.
چرا با وجود فرهنگ اصیل ایرانی و آداب و رسوم زیبا و منحصر به فردی که داریم باید از این رفتارهای نامتعارف و غربی تقلید کنیم؟ رفتارهایی که نه تنها از بُعد اجتماعی شایسته نیست بلکه از نظر فرهنگی هم نشان از هجوم تفکرات بی ریشه و نامطلوب غربی دارد.
متاسفانه نمونه هایی نظیر این مورد در بسیاری از مراسم و جشن ها باب شده و چشم و هم چشمی در این امور به شکلی بارز در حال رشد است. بدون این که کسی به معنا و مفهوم آن توجه کند اکثریت به دنبال تقلید این نوع نگرش ها و رفتارها هستند.
هر چند که ازدواج و مراسم عروسی از گذشته تا به امروز دستخوش تغییرات و تحولات زیادی شده اما در برخی موارد شاهد جایگزینی عادات و رسوم غلطی هستیم که به هیچ عنوان سنخیتی با فرهنگ ایرانی – اسلامی ما نداشته به طوری که ممکن است با شنیدن آن ها انگشت به دهان شویم. در این نوشتار سعی شده با یادآوری برخی از آداب و رسوم منحصر به فرد ایرانی در امر ازدواج و آداب غلطی که در حال ضربه زدن به این سنت ها هستند پرداخته شود که در ادامه می خوانید:
جشن عروسی در ایران از گذشته تاکنون
جشن ها و آداب و رسوم زیادی وجود دارد که مختص کشور ماست. در این بین مراسمی مثل ازدواج هم هستند که هر چند در همه نقاط دنیا برگزار می شود اما شیوه برگزای آن مطمئنا با توجه به شرایط فرهنگی و اجتماعی همان کشور انجام می گیرد.
در کشور ما نیز سنت حسنه ازدواج یکی از مهم ترین رویدادهای فرهنگی و اجتماعی و نمادی از همبستگی خانواده و جامعه است. به دلیل تنوع فرهنگی قومی و جغرافیایی مراسم ازدواج در هر منطقه ای از کشور ما نیز دارای ویژگی ها و جزئیات خاصی است که نمایانگر تاریخچه و شخصیت آن منطقه است.
تاریخچه جشن عروسی در ایران به دوران باستان بازمی گردد. این جشن در آن دوران به عنوان یک مراسم مذهبی و مقدس بود. در این مراسم عروس و داماد به عنوان نمادهایی از زندگی و ایجاد تعادل در جهان معرفی می شدند. همچنین در این جشن مراسم های مختلفی از جمله تشریفات و مراسم مذهبی موسیقی و رقص وعده های غذایی و هدایای مختلف برای عروس و داماد برگزار می شد.
در دوران اسلامی جشن عروسی با تأثیرات اسلامی برگزار می شدند. در این دوران جشن عروسی به عنوان یک مراسم مذهبی و مقدس همچنان ادامه داشت و با توجه به تغییرات فرهنگی و اجتماعی در ایران تحولاتی نیز در این جشن رخ داد. هر چند که در دوران مختلف این سنت دچار تحولات زیادی شد اما باز برخی از مراحل آن در بسیاری از نقاط ایران مشترک هستند. شاید در برخی نقاط تشریفاتی که برای این مراحل دارند متفاوت باشد.
وقتی پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها از شیوه ازدواج خود صحبت می کنند شاید بخش زیادی از این حرف ها برای ما در حد یک داستان باشد یا باورش برایمان سخت باشد. به ندرت پیش می آمد که دختر و پسر قبل از عقد کردن یکدیگر را ببینند مگر اینکه از قبل با همدیگر آشنا یا فامیل بوده باشند. یا این که آنقدر به نظر والدین و بزرگان خود اهمیت می دادند و برایشان قابل احترام بود که بدون هیچ چون و چرایی آن را قبول می کردند.
شاید در عصر حاضر و پیشرفت روز افزون تکنولوژی و تغییر سبک و شیوه زندگی این نوع نگرش ها قدیمی و کهنه به نظر بیاید اما می بینیم که با توجه به توقعات پایین آن ها در زندگی و احترام هایی که وجود داشت تا چه اندازه زندگی ها پایدار بود. در حالی که امروزه بیشتر ازدواج ها طوری شده است که دختر و پسر از قبل همدیگر را در دانشگاه محیط کار یا حتی به واسطه معرفی دوست و آشنا دیده و شناخته اند که این نیز در نوع مواجهه محترمانه پسندیده است.
ازدواج دارای مراحلی است که معمولا در ازدواج های ایرانی طی می شود اما همان طور که گفته شد برخی ها به جای توجه به زیبایی های این مراسم تنها در فکر استفاده از فرهنگ ها و نگرش هایی هستند که با فرهنگ ما متعارض است. با اینکه ما ایرانی ها به خوبی با مراسم و سنت های ازدواج آشنایی داریم اما لازم است در ادامه برخی از این مراسم و زیبایی های آیینی آن یادآوری شود.
خواستگاری
یکی از مقدماتی ترین مرحله ازدواج در ایران جلسات رسمی خواستگاری است. در این دیدارها زوج جوان با هم صحبت می کنند و خانواده های طرفین بیشتر با هم آشنا می شوند. در سال های گذشته مراسم خواستگاری سنتی بود و عروس و داماد برای اولین بار در مراسم خواستگاری همدیگر را ملاقات می کردند اما این روزها با افزایش تعاملات اجتماعی آشنایی اولیه بین عروس و داماد شکل گرفته است. و جلسه خواستگاری برای آشنایی بیشتر و رسمی شدن است. هدف از برگزاری جلسه خواستگاری آشنایی پدر و مادرها با یکدیگر است.
هرچند که آوردن گل و شیرینی در این مراسم نشان از احترام خانواده داماد برای خانواده عروس و از رسوم ایرانی هاست اما برخی ها برای این که خود را متفاوت از دیگران نشان دهند به دنبال این هستند که خاص ترین گل و شیرینی را با تزئینات فراوان و تجملات زیاد تهیه کنند. دسته گل هایی که هزینه های میلیونی برایشان پرداخت می شود درصورتی که بعد از چند روز باید به دور انداخته شود.
مراسم بله برون
این مراسم معمولا بعد از تفاهمات اولیه دو خانواده با حضور بزرگان فامیل و اقوام درجه یک در منزل عروس برگزار شده و مسائل مهمی از جمله مهریه شرایط ازدواج شیربها و موارد دیگر را مطرح می کنند. امروزه مراسم بله برون در برخی از خانواده ها جولانگاهی برای خواسته های نامتعارف و مهریه های سنگین و مواردی از این قبیل شده است شاید بسیاری از ازدواج ها با توجه به دیدگاه متفاوت برخی از خانواده ها دچار تشنج و درگیری های زیادی شود.
یا مراسمی که گذشته با صمیمیت زیاد در خانه عروس یا اقوام نزدیک او برگزار می شد در حال حاضر معمولا در تالارها برگزار می شود علاوه بر این که جایگاهی برای چشم و همچشمی زیاد را ایجاد کرده. هزینه های زیادی را هم در کنارش برای خانواده ها ایجاد می کند. در صورتی که عروس و داماد می توانند این هزینه های بی مورد را صرف زندگی خود کنند.
پاتختی
این مراسم فردای عروسی با حضور عروس و بانوان فامیل برگزار می شود که اطرافیان با آوردن کادو عروس را خوشحال می کنند. این رسم در بعضی از شهرهای ایران همچنان برگزار می شود. به نظر می رسد اصل این مراسم نوعی کمک به عروس و داماد برای شروع زندگی بوده است.
اما امروز شاهد چشم و هم چشمی زیادی در آن هستیم این که برای برگزاری آن دوباره هزینه هایی را باید متحمل شوند لباس پاتختی آرایشگاه یا غذاهای آنچنانی. همه این ها بار هزینه اضافی است که می تواند ناشی از تجملات و تشریفات زیاد درزندگی زوجین باشد.
عروسی
در کشور ما آداب و رسوم متنوعی در رابطه با مراسم عروسی در استان های مختلف وجود دارد. در برخی از استان ها این رسوم از یک منطقه به منطقه دیگر متفاوت است. سنت هایی که نشان دهنده هویت و ارزش های مردمان آن منطقه هستند. رسومی که علاوه بر هویت مردمانش زیبایی ها و سادگی های خاص خود را دارد.
امروزه با رشد شهرنشینی و به گونه ای تغییر تفکر و عادات زندگی مردم این رسوم نیز در حال فراموشی است. البته باید بگوییم که رسوم غلط دیگری در حال جایگزینی یا اضافه شدن به رسوم قبلی است. انواع مدهای غربی به حدی در این مراسم رخنه کرده که مجالی برای تنفس فرهنگ خودی در آن دیده نمی شود.
متاسفانه برگزاری مراسم عروسی به سبک و شیوه غربی در بین جوانان به شکل افسار گسیخته ای در حال رواج است. این بی توجهی به فرهنگ بومی روز به روز در حال گسترش است. به گونه ای که علاوه بر بار مالی فراوانی که بر دوش خانواده ها می گذارند از سوی دیگر عادات غلطی را نیز در جامعه باب کرده که هیچ سنخیتی با فرهنگ کشور ما ندارد.
جالب است بدانید این تهاجم فرهنگی به حدی شایع شده که ممکن است در دورترین روستاهای کشور هم با آن مواجهه شویم. ورود تجملات و مدهای غربی مانند لباس های عروس خارجی منوهای آنچنانی برای غذا یا مراسم پرخرج دیگری که با این افکار غلط گره خورده اند از جمله مواردی است که باید به آن اشاره کرد. هر چند این تجملات ممکن است باعث نارضایتی عده ای از خانواده ها شده باشد اما در مقابل عده ای هستند که نه تنها این موارد را تایید می کنند بلکه به گونه ای آن را ترویج هم می کنند. شاید بسیاری از خانواده ها نتوانند مخارج هنگفت این رسوم نامتعارف را تامین کنند و این خود تازه شروع ماجرا و بروز مشکلات برای زوجین خواهد بود.
البته برخی از افراد پا را فراتر گذاشته و رفتارهایی نامتعارف را با نام روشنفکری در پیش گرفته اند که نشان از شدت رخنه فرهنگ غربی در اندیشه و افکار آن هاست. در حالی که در گذشته و در بسیاری از آیین های اقوام ایرانی در مراسم عروسی این پدر و مادر و خانواده بودند که در کنار فرزندانشان در مراسم حضور داشتند و به نوعی جمع های خانوادگی نشان از اصالت خانودگی طرفین بود.
اما امروزه برخی از جوانان این موضوع را فراموش کرده و حیواناتی را در شکل و شمایل مختلف در کنار خود قرار داده و با افتخار در کنارشان عکس می گیرند. این نوع رفتارها نشان از چیست؟ چرا باید سنت های چند هزار ساله خود را فراموش کرده و رفتارهایی برای ما ارزش شوند که هیچ جایگاهی در فرهنگ ما ندارند؟
پایان خبر هنر برتر
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "به نام فرهنگ به کام ضد فرهنگ!" هستید؟ با کلیک بر روی عمومی، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "به نام فرهنگ به کام ضد فرهنگ!"، کلیک کنید.
