اما و اگرهای نمایشگاه کتاب که نباید مقهور اعداد و ارقامش بود!

پرونده سی وپنجمین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، بیست ونهم اردیبهشت ماه بسته شد.

به گزارش هنر برتر، آخرین روز از ماراتن 11 روزه ناشران در سی و پنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در مصلای تهران با همه کم و کاستی ها و خوب و بد آن، شنبه، بیست و نهم اردیبهشت ماه، به کار خود پایان داد. این دوره از نمایشگاه از  19 اردیبهشت  در دو بخش حضوری و مجازی میزبان بازدیدکنندگان بود.

در ساعت های اولیه با توجه به شروع هفته کاری جمعیت زیادی برای بازدید نیامده بودند اما در ساعت های پایانی به تعداد بازدیدکنندگان دقیقه نودی افزوده شد این درحالی بود که از بعدازظهر روز پایانی، ناشران به تکاپوی جمع آوری و بسته بندی کتاب های شان افتاده بودند.

البته برخی از ناشران همزمان آماده رفتن می شدند، پاسخ گوی مخاطبان خود نیز بودند، برخی هم وقت خود را صرفا برای بسته بندی کردن کتاب هایشان گذاشته و درِ غرفه هایشان را بسته بودند. اما برخی تا آخرین لحظه مشغول فروش کتاب هایشان بودند و در این میان بودند کسانی که به اصطلاح آتش به مالشان زده و کتاب ها را با تخفیف های نامتعارف و فروش ویژه می فروختند؛ این حراج پایانی کتاب در سال های قبل هم به چشم می خورد که شاید به این دلیل است که ناشر می خواهد از بار خود کم کند و هزینه حمل و نقل اضافی ای ندهد و از طرفی هم کمی نقدینگی برای خود داشته باشد. برخی از مخاطبان نمایشگاه هم از این فرصت حراجی استفاده کرده و کتاب های مورد نیاز خود را با قیمت کمتری خریداری می کردند. بخش کودک نیز تا ساعت های پایانی همین وضعیت را داشت.

در این بین غرفه داران و کسانی که هر روز در نمایشگاه فعالیت داشتند، پایان فستیوال کتابی 11 روز را با گرفتن  عکسی به یادگار جشن می گرفتند .

سخنگوی سی و پنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران درباره میزان فروش این رویداد فرهنگی، گفت: تا پایان روز دهم در بخش حضوری 319 میلیارد فروش داشتیم که 223 میلیارد آن از طریق درگاه رسمی و 96 میلیارد آن از مبادی غیررسمی و کارت به کارت بوده است. همچنین در بخش مجازی 178 میلیارد فروش داشتیم که 135 میلیارد سهم ناشران و 43 میلیارد سهم کتابفروشان بوده است. در مجموع 497 میلیارد فروش در بخش حضوری و مجازی تا روز دهم داشتیم. امیدواریم امروز به افزایش تعداد نسخه هم دست یابیم. تا روز گذشته یک میلیون و 50 هزار نسخه بوده که در قالب 590 هزار بسته ساماندهی شده است.

پایان این رویداد همیشه این سوال را به وجود می آورد که آیا نمی توانست بازه زمانی برگزاری نمایشگاه کم باشد یا ناشران کیفی تر پا به نمایشگاه بگذارند؟ آیا نمی شود نمایشگاه جمع وجورتری داشت؟ هرچند که یاسر احمدوند، معاون فرهنگی ارشاد پیشتر از برگزاری نمایشگاه تخصصی کتاب کودک همزمان با برگزاری جشنواره ای ویژه کودکان به هنر برتر خبر داده بود که شاید این موضوع بتواند مقدمه ای برای تخصصی تر شدن نمایشگاه کتاب باشد تا نمایشگاهی به گستردگی نمایشگاه فعلی نداشته باشیم.

  گرانی کاغذ، کتاب کپی و قاچاق، سیستم توزیع، رعایت نکردن کپی رایت، جهانی نشدن ادبیات و مواردی از این دست مانند موریانه به جان نشر و کتاب افتاده اند. اگر کپی رایت داشتیم آیا شاهد این همه کتاب با عنوان یکسان بودیم؟ اگر سیستم توزیع کتاب درست بود آیا فروشگاهی بودن نمایشگاه توجیهی داشت؟ اما و اگرها بسیار است.

نمایشگاه کتاب و نفس داشتن نمایشگاه که باعث پویایی کتاب می شود خوب است اما نمایشگاه ما نیاز به یک بازنگری دارد؛ از یک مکان دایمی برای برگزاری و ستاد دایمی فعال برای رصد و برنامه ریزی اتفاقات تا اصلاح برخی از آیین نامه ها. به نظر می رسد نباید مقهور اعداد و ارقام باشیم.

پایان خبر هنر برتر